Onzindelijkheid bij de hond

Normaal gesproken zal een hond zijn eigen nest niet bevuilen. Honden die echter langere tijd in een kennel zijn gehouden zonder daar regelmatig uit te worden gelaten, kunnen kennelonzindelijkheid ontwikkelen. Dit komt bijvoorbeeld vaker voor bij honden die niet onder huiselijke omstandigheden opgroeien, bijvoorbeeld bij pups die continu in kennels of een hok worden gehouden, dan bij pups die wel in huis opgroeien.Omdat de hond geen kans heeft gehad om zijn behoeften ergens anders te doen, is hij eraan gewend dat hij zijn eigen plek moet bevuilen. Hij zal zijn dan ook gewoon in zijn bench plassen en sommige van deze honden weigeren zelfs om buitenshuis hun behoeften te doen. Het is een enorme klus om dit gedrag weer te doorbreken en de hond alsnog zindelijk te krijgen, dit vergt veel tijd en aandacht.

Een vorm van onzindelijkheid die bij pups of bij onderdanige honden voorkomt is het submissief plassen oftewel het ‘deemoedsplasje’. Deze honden doen een plasje als ze geconfronteerd worden met benadering door iets of iemand die ze bedreigend of imponerend vinden. Hierbij nemen ze een lage houding aan, zakken wat door hun poten of gaan op hun rug of zij liggen, doen de oren naar achteren en de staart laag. Het is natuurlijk gedrag dat bedoeld is om de ander gunstig te stemmen en te kalmeren.

Helaas werkt dit bij ons mensen vaak averechts. Boos worden helpt echter uiteraard helemaal niks maar maakt het gedrag juist erger. Het beste wat u kunt doen is zowel het plasje als de hond negeren. Zorg ervoor dat u niet over de hond heen buigt, geen hand naar hem uitsteekt, niet recht op de hond toeloopt, maar blijf rustig bij begroetingen en laat de hond uit zichzelf naar u toe komen en rustig aan u snuffelen. Vaak gaat deze vorm van onzindelijkheid op die manier vanzelf over wanneer de hond wat meer zelfvertrouwen krijgt en zich realiseert dat u niet bedreigend bent.

Ook opwindingsplasjes komen vooral voor bij pups. Als de hond door begroeting of spel erg opgewonden of enthousiast wordt, kan het zijn dat hij zijn urine laat lopen. Op dat moment is er nog niet genoeg controle over de blaasspieren.

Om opwindingsplasjes te voorkomen kunt u de begroeting het beste zo rustig mogelijk houden. Negeer de hond bij binnenkomst en roep hem pas even later bij u, als hij weer wat gekalmeerd is. U kunt ook de hond buiten begroeten om zo te voorkomen dat het plasje in huis terecht komt. Maak ook dan de begroeting zo rustig mogelijk. Houd wilde spelletjes kort of doe ze helemaal niet, en ga direct na het spelen en na het begroeten met de hond naar buiten.

Reuen hebben soms de neiging om ook binnenshuis hun terrein te willen markeren. Dit kan voorkomen als de hond niet zeker is over zijn positie binnen de groep of als er vreemde honden in huis geweest zijn. Ook kan het zijn dat er een loopse teef in de buurt is. Sommige honden markeren ook uit onrust of zenuwen. Bij het markeren wordt tegen rechtopstaande oppervlakken geplast. Castratie kan een oplossing zijn, maar in een aantal gevallen helpt het al om anders met de hond om te gaan, duidelijke regels te hanteren of ervoor te zorgen dat hij andere honden die buiten langslopen niet kan zien. Soms vertonen ook teven dit gedrag, maar dat komt niet veel voor.

Honden die niet goed alleen kunnen zijn, zijn soms onzindelijk op het moment dat ze alleen thuis worden gelaten. De opbouw van stress zorgt ervoor dat ze hun behoeften niet meer kunnen ophouden. Wilt u hier iets aan doen dan zult u moeten gaan oefenen met het alleen thuis blijven. Dit is een training die veel tijd kost en waarbij u het beste de hulp van een gedragstherapeut kunt inroepen. Een alternatief is om een oppas voor de hond te zoeken.

Ook als uw hond last heeft van langdurige of steeds terugkerende stress kan dit een effect hebben op de zindelijkheid. Stresshormonen beïnvloeden de waterhuishouding van het lichaam: een hond die nerveus is, zal vaker moeten plassen.

Het kan voorkomen dat honden nadat ze gecastreerd zijn ineens niet meer helemaal zindelijk zijn. Dit komt voornamelijk voor bij teven van vooral (maar niet alleen) grote rassen (met name de Boxer, Dobermann, Dwergpoedel, Bobtail, Rottweiler en Ierse Setter). U merkt dit aan kleine plasjes en druppels op de ligplek van de hond, want de onzindelijkheid treedt op als de hond slaapt. Dit wordt veroorzaakt doordat de geslachtshormonen de spanning van de sluitspier van de blaas beïnvloeden. Het is eventueel te behandelen met medicijnen. Castreren op heel jonge leeftijd geeft bij teven maar waarschijnlijk ook bij reuen een verhoogde kans op dit type onzindelijkheid.

Als honden oud worden, kunnen ze dementie gaan vertonen. Een van de verschijnselen hiervan is dat de hond onzindelijk kan worden. Daarnaast zorgt ouderdom er ook voor dat de spieren minder sterk worden, en dat geldt ook voor de sluitspier van de blaas.

Onzindelijkheid kan ook een medische oorzaak hebben:

• Blaasontsteking is een van de meest voorkomende medische oorzaken van onzindelijkheid. Hierbij ziet u dat de hond heel veel plasjes moet doen.
• Rugklachten kunnen aanleiding geven tot onzindelijkheid als de zenuwen die naar de blaas en/of de darmen voeren in de knel komen.
• Nierproblemen kunnen ook een oorzaak zijn van onzindelijkheid.
• Suikerziekte zorgt ervoor dat de hond vaker moet plassen.

Als u merkt dat uw hond ineens onzindelijk is, laat hem dan altijd eerst nakijken door een dierenarts. Deze kan vaststellen of er lichamelijk iets met uw hond aan de hand is of dat het een gedragsprobleem is.