Gedragsdeskundigen signaleren problemen bij adoptie zwerfhonden uit buitenland

26-08-2021

Door de coronapandemie neemt de adoptie van zwerfhonden uit het buitenland toe. Deskundigen van de faculteit Diergeneeskunde signaleren daardoor een toename van gedragsproblemen. Ze willen mensen wijzen op het feit dat zwerfhonden vaak veel begeleiding nodig hebben. En zelfs met goede begeleiding is de kans voor veel zwerfhonden groot dat ze onvoldoende wennen aan de Nederlandse leefsituatie.

Zwerfhonden in het buitenland komen op straat voor allerlei uitdagingen te staan. Bijvoorbeeld in de zoektocht naar voldoende eten en drinken of een veilige plek om te rusten. Veel mensen gunnen zo’n hond een beter leven en adopteren er een uit het buitenland. Maar deskundigen van de Gedragskliniek van de Universiteit Utrecht signaleren dat het verwelkomen van zwerfhonden niet altijd gaat zoals verwacht.

Begin dit jaar bestond ruim de helft van de patiënten in de Gedragskliniek uit geïmporteerde zwerfhonden. “Een aantal van deze honden is inmiddels geëuthanaseerd vanwege excessieve angsten, dat is in-en-intriest, en een aantal eigenaren loopt al maanden te tobben met hun hond, ook dat is triest”, aldus Claudia Vinke, Gedragsbioloog bij de faculteit Diergeneeskunde.

Braaf en trouw worden
De hond socialiseren blijkt vaak een probleem. Helaas is het geven van liefde en aandacht niet voldoende om een hond braaf en trouw te laten zijn. Het gedrag van honden wordt door veel meer bepaald dan dat, en om een hond sociaal te maken is heel wat nodig.

Vinke: “De socialisatiefase is van groot belang voor de hond. Alleen tijdens die cruciale eerste twaalf weken kan een hond de sociale vaardigheden optimaal onder de knie krijgen. In die eerste periode wordt bepaald of hij als volwassen hond met weinig angst, weinig agressie en goede sociale vermogens in het leven kan staan.” In die eerste twaalf levensweken moet de hond dus gevormd worden.

Vreemdeling in Nederland
In Nederland vragen we veel van onze honden. Buiten is het druk en ook in de meeste huishoudens zijn er veel geluiden en gebeurtenissen. Als een hond dit in de eerste twaalf weken niet of onvoldoende meekrijgt, ontwikkelt hij zich anders en kunnen later angst- en agressieproblemen ontstaan.

Vinke: “Geadopteerde viervoeters kunnen zich hier in Nederland echt vreemdeling voelen. Als ze in hun thuisland vooral gesocialiseerd zijn op andere honden en het leven in een straathondenroedel, maar geen fijn contact met mensen hebben gehad, kunnen er fikse problemen ontstaan. Dan weet de hond zich misschien geen raad met al die gebeurtenissen in een huishouden dichtbij de mens.”

“Een groot deel van de zeer angstige honden die wij in de Gedragskliniek zien, zijn als verwaarloosde pups in het buitenland gevonden, op straat en zonder moederdier. De prognose voor deze dieren is vaak slecht: de socialisatiefase kun je niet meer inhalen. Ook het ontbreken van het moederdier kan resulteren in een hele set aan gedragsproblemen, bijvoorbeeld minder goede hechting of niet alleen kunnen zijn.”

Verdriet en ontreddering als gevolg
“Het verdrietige van deze problematieken is dat een eigenaar zo veel liefde en zorg aan de hond wil geven, maar dat de hond deze niet kan ontvangen”, concludeert Vinke. “De viervoeter voelt zich ontheemd, blijft angstig voor van alles en nog wat, en de eigenaar zit met verdriet en ontreddering omdat wat bedoeld was als redding op een fiasco uit lijkt te lopen.“

De gedragsdeskundigen adviseren om lokale organisaties te steunen die ter plaatse zwerfdieren helpen, zo verbetert de leefsituatie voor deze honden in hun eigen leefomgeving.

Kijk voor meer informatie en tips over adoptie van voormalige zwerfdieren in het LICG document hierover.
Meer informatie over gedragstherapie en hoe je een goede, betrouwbare therapeut kunt vinden lees je hier.

Bron: Universiteit Utrecht